Verhaal Herman

Herman Herman vertelt over Buurtcirkel

'Meedoen aan Buurtcirkel vind ik heel geweldig. We helpen elkaar ook. Bij een meisje heb ik haar hal opgeknapt. Dat kan ik goed, want ik ben erg handig.'

'Op een gegeven moment lukte het me niet meer om mijn werk als elektromonteur te doen. In 2002 kwam ik in de WAO terecht. Ik zat toen veel thuis en begon te drinken. Eerst pas vanaf vier uur 's middags, later dronk ik 's ochtends al mijn eerste biertje. Zes jaar later kreeg ik een plek in een beschermende woonvorm. Gelukkig kon ik in 2013 weer op mezelf gaan wonen. Hierbij krijg ik iedere week een uur woonondersteuning.'

Niet veel vrienden
'Ik ben best eenzaam. Ik heb niet veel vrienden. Mijn broer komt af en toe bij me langs. En een buurman komt soms na z'n werk even een praatje maken. Hij heeft ook wel eens roti voor me gemaakt. Met mijn andere buren heb ik jammer genoeg geen contact.'

Buurtcirkel vind ik heel geweldig
'Toen ik op mezelf ging wonen vroeg mijn begeleider van Pameijer of ik mee wilde doen aan Buurcirkel. Dat vond ik heel geweldig. Iedere maandag eten we met z'n achten in buurthuis 't Klavier. Het is altijd hartstikke gezellig. Om de beurt koken we. En één keer per maand hebben we een uitje. Dan gaan we bowlen of midgetgolfen of iets anders leuks doen. Maar het mag nooit meer dan tien euro kosten.'

Erg handig
'We helpen elkaar ook. Bij een meisje heb ik haar hal opgeknapt. Dat kan ik goed, want ik ben erg handig. Iemand anders uit onze Buurtcirkel heeft haar vier katten verzorgd toen ze op vakantie was. Ja, zij weet de anderen goed te vinden. Zelf heb ik nog wel een beetje moeite om contact op te nemen met andere mensen.'

Minder eenzaam
'Vorig jaar met kerst heeft iedereen bij mij gegourmet. Dat was heel gezellig. Met Buurtcirkel voel ik me minder eenzaam. Ik heb elke week iets om naar uit te kijken.'