Het idee om de Buurtcirkel in Wenen te bezoeken, ontstond na afronding van mijn training tot Buurtcirkelcoach. Tijdens een coachingsgesprek vroeg trainer Ingrid Dassen naar mijn vakantieplannen. Ik vertelde dat ik naar Wenen zou gaan om mijn zoon te bezoeken die daar sinds een jaar woont en werkt.
Ingrid vertelde toen dat ze een (online) training had gegeven, aan drie Buurtcirkelcoaches die in Wenen een Buurtcirkel hebben opgezet.
Al snel ontstond het idee om er langs te gaan als ik in Wenen zou zijn. Ingrid bracht mij in contact met de coaches en we maakten een afspraak voor een bezoek begin juli. Coach Christian Moritz zou mij oppikken bij het Keplermetrostation om vervolgens samen naar de ruimte te wandelen waar de Buurtcirkel bijeenkomsten plaatsvinden.
Christian en zijn collega coaches werken voor de organisatie LOK; Leben Ohne Krankenhaus. De naam impliceert het eigenlijk al; deze organisatie biedt verschillende vormen van ondersteuning om mensen met hulpvraag, zo zelfstandig als mogelijk, in de samenleving te laten wonen en participeren.
De dag van onze afspraak was het 38 graden en een aantal deelnemers hadden, best begrijpelijk, afgezegd. Gelukkig had Christian ervoor gezorgd dat er wel enkele deelnemers en een collega aanwezig waren om mij te ontmoeten. Mijn partner was mee om te helpen met de vertaling naar Duits, mocht ik er zelf niet uitkomen.
In het Duits wordt een Buurtcirkel, een “Nachbarnkreis” genoemd. Christian vertelde mij dat ze medio maart 2020 zijn gestart met het opzetten van een Buurtcirkel. De Buurtcirkel in Wenen is tevens de eerste Buurtcirkel van Oostenrijk. Er is een harde kern van 6 deelnemers en daaromheen nog zo’n 9 deelnemers die wisselend komen. Wekelijks komen ze bij elkaar; de ene keer in de groepsruimte, de andere keer ondernemen ze iets buiten de deur.
We hebben over van alles gepraat, over waar iedereen woont, wat voor een daginvulling ieder heeft, over mooie plekjes in Wenen, mooie plekjes in Amsterdam, huisdieren….dat communiceren in veelal Duits, was minder eenvoudig dan je zou denken 😊
Ze houden zich momenteel bezig met de vraag hoe ze deelnemers van buiten de organisatie kunnen werven om wellicht nog een tweede Buurtcirkel op te zetten. Ze merken dat het lastig is nieuwe deelnemers te bereiken. We hebben hierover ideeën uitgewisseld. Het is in Wenen, net als in Nederland, ook zo dat deelnemers een soort toestemming (indicatie) nodig hebben voor deelname aan de Buurtcirkel. We merkten dat we met dezelfde thema’s aan het stoeien zijn, dat is dan wel weer grappig zo grensoverstijgend.
De deelnemers die aanwezig waren, hebben een psychiatrische achtergrond en een daginvulling met werken bij de organisatie LOK. Er is een bloemenwinkel waar twee deelnemers een aantal dagdelen werken. Een andere deelnemer werkt in de schoonmaak bij de organisatie. Buurtcirkel betekent veel voor de aanwezige deelnemers; ze treffen elkaar niet alleen tijdens de bijeenkomsten, maar soms ook individueel.
Na circa anderhalf uur hebben we afscheid genomen. Ik heb Christian en zijn collega voorgesteld dat als zij eens naar Amsterdam komen, zij met “mijn” Buurtcirkel kunnen kennismaken.
Bertie Withaar de Jong
Buurtcirkelcoach en Ambulant ondersteuner, gebiedsteam Centrum Leger des Heils