Verhaal Roel

     

 

    Roel vertelt over Buurtcirkel

 

 

 

 'Door een Buurtcirkel wordt de kring om je heen groter en ben je minder afhankelijk van je persoonlijk begeleider'.


Eerst was Roel deelnemer, nu is hij vrijwilliger in ‘zijn’ Buurtcirkel. Wat hij leerde, meer sociale contacten maken, daar helpt hij nu anderen mee. “Ik had mijn doelen bereikt, maar wilde wel betrokken blijven.”  

Wat is er bijzonder aan de Buurtcirkel voor jou?
Ik vind het bijzonder hoe ik vrijwilliger geworden ben. Eerst was ik deelnemer, maar op een gegeven moment had ik mijn doelen bereikt. Toch wilde ik betrokken blijven, en zo ben ik vrijwilliger geworden. Ik zorg dat mensen met elkaar praten, dat ze elkaar weten te vinden. Als ik weet dat de een de krant wil en de ander heeft er een, dat dan zorg ik dat zij met elkaar in contact komen daarover. Die verbintenissen tussen mensen, dat vind ik mooi.

Wat zijn de specifieke dingen of activiteiten die jullie doen in de Buurtcirkel? 
We gaan wandelen, hebben een keer een tuin bij iemand opgehoogd, of we komen bij elkaar om te bbq’en.

Wat zou je nog willen leren?
Door mijn autisme was het mijn doel om mijn sociale vaardigheden te ontwikkelen. Dat is gelukt. Maar ik zou ook graag diepere gesprekken willen voeren. Ik ben schoonmaker van beroep en dan gaat het toch vaak niet verder dan: hoe gaat het? Zo heb ik gesprekken gehad met iemand die in een gesloten inrichting zat. Ik ging met deze persoon praten om ervoor te zorgen dat hij zich niet alleen voelde.

Wat zou je tegen iemand zeggen waarom hij of zij absoluut deelnemer moet worden van een Buurtcirkel?
Dat ligt helemaal aan de persoon en aan de situatie. Maar door de Buurtcirkel ben je in ieder geval minder afhankelijk van je persoonlijk begeleider. Ik hou niet van afhankelijk, ik wil dingen zelf doen en door de Buurtcirkel wordt de kring om je heen in ieder geval groter.